Przeżycie zawału serca jest dużym wstrząsem dla organizmu i psychiki pacjenta. Doświadczenie to również odbija się na bliskich – w końcu tak poważny stan chorego może prowadzić do śmierci. Jak zaopiekować się osobą starszą, gdy najgorsze minęło? Jak służyć mądrym wsparciem i jednocześnie samemu zachować równowagę? Zapraszamy do lektury!
Objawy zawału serca u starszej osoby
Ryzyko wystąpienia zawału serca rośnie wraz z wiekiem. Martwica fragmentu mięśnia sercowego, do którego dochodzi na skutek niedokrwienia, zazwyczaj jest związana z chorobami układu krążenia, w tym z nadciśnieniem tętniczym (na które cierpi 70% Seniorów), nieodpowiednią dietą, używkami oraz stresem.
Najbardziej charakterystycznymi symptomami zawału serca są:
- ból wieńcowy – ból rozlewający się w klatce piersiowej, za mostkiem,
- silne osłabienie,
- zawroty głowy, omdlenie, utrata przytomności,
- kołatanie serca,
- potliwość,
- uczucie duszności,
- nudności,
- stan podgorączkowy,
- za szybkie lub za wolne tętno.
O tym czy i jak szybko chory wróci do zdrowia decyduje jego ogólna kondycja oraz to, jak szybko otrzyma pomoc w szpitalu.
Co zrobić, gdy zauważymy u starszej Osoby objawy zawału serca? Po pierwsze, należy niezwłocznie zadzwonić po pogotowie. W trakcie oczekiwania na przyjazd karetki trzeba ułożyć Seniora w bezpiecznej pozycji, rozluźnić wszystkie ciasne ubrania. Można również wykonać sztuczne oddychanie wraz z uciskiem klatki piersiowej aż do przyjazdu ratowników medycznych.
Jak żyć po zawale?
Pierwsze dni po zawale są szczególnie trudne dla pacjenta. Najczęściej wiążą się z odczuwaniem silnego lęku – chory obawia się nawrotu dolegliwości, zastanawia się, czy będzie w stanie wrócić do poprzedniego stylu życia, w dodatku zaczyna zdawać sobie sprawę, że był blisko śmierci. Dlatego też rolą bliskich jest na tym etapie przede wszystkim udzielanie wsparcia psychicznego choremu.
Dieta po zawale
Obok leków zapisanych przez kardiologa, dieta jest istotnym czynnikiem wspomagającym powrót do zdrowia po zawale, stanowi również profilaktykę ponownego epizodu. Powinna zatem być bogata w składniki, które zapobiegną m.in. powstawaniu zakrzepów tętnicy doprowadzającej krew bogatą w tlen i substancje odżywcze do komórek serca. Chodzi tu przede wszystkim o warzywa i owoce, orzechy, pełnoziarniste pieczywo, kasze gruboziarniste. Do produktów zabronionych w jadłospisie osób po zawale zaliczamy: alkohol, tłuste mięsa i pełnotłuste produkty mleczne, słone przekąski, słodycze. Rolą opiekuna w tym aspekcie opieki nad Osobą starszą po zawale jest dopilnowanie, aby pacjent przestrzegał zasad żywienia, a także motywowanie do zmiany nawyków.
Rehabilitacja po zawale
Oprócz zajęć rehabilitacyjnych zapisanych przez lekarzy, Senior po zawale powinien podejmować aktywność fizyczną o umiarkowanym natężeniu przez 150 minut w tygodniu (jeżeli lekarz prowadzący nie zalecił inaczej). Warto zatem zaproponować pacjentowi wspólny spacer, najlepiej po lesie lub parku, gdzie kontakt z przyrodą dodatkowo przyczyni się do polepszenia stanu zdrowia i psychiki.
Należy jednak pamiętać, że serce po zawale ulega przebudowie, trwającej do kilku miesięcy. Nieprawidłowa forma aktywności podejmowana w tym czasie może doprowadzić do zaburzeń rytmu serca, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci.
Szukanie równowago psychicznej
Ciepłe, wspierające rozmowy zawsze będą dobrym sposobem na rozładowanie stresu. Warto pytać chorego o jego samopoczucie, myśli, które aktualnie w nim dominują, wyrażać otuchę i wiarę w pomyślny obrót spraw.
Zamiast pełnić rolę egzekutora zaleceń lekarza, dobrze jest zaangażować się w ich przestrzeganie, np. poprzez wspólne przygotowywanie i spożywanie odpowiednich posiłków czy spacer. Dobrą strategią radzenia sobie z trudnym emocjami jest także realizacja hobby – może to być rozwiązywanie krzyżówek, czytanie książek, majsterkowanie. Warto w tych czynnościach towarzyszyć Seniorowi i nie pozostawiać go samego na dłuższy czas.
Częstym zjawiskiem w przypadku osób po przebytym zawale jest wycofanie się z życia społecznego. Pacjent czuje się naznaczony stanem, który go dotknął, każdy drobny ból w klatce piersiowej odczytuje jako sygnał, że zawał może się powtórzyć. Tak ogromny stres nie wpływa dobrze na samopoczucie i relacje z otoczeniem. Jednak izolacja chorego jest niewskazana – to przez kontakt z bliskimi Senior ma okazję obniżyć poziom lęku, zakotwiczyć swoje myśli w teraźniejszości, nabrać ochoty na walkę o polepszenie stanu zdrowia. W związku z tym warto zachęcać pacjenta do kontaktów społecznych.
Według statystyk u 40–65 proc. pacjentów po zawale serca występują kliniczne objawy depresji. Jeśli opiekun Osoby starszej zauważy, że pacjent jest rozdrażniony, wycofany, nie ma na nic ochoty, należy skierować go do psychiatry. Depresja to choroba, która wymaga leczenia, bo taki problem sam się nie rozwiąże.
Równie ważna jest pomoc, po jaką powinni sięgnąć sami opiekunowie. Ogromny stres związany z nagłym pogorszeniem stanu bliskiej osoby, trud opieki, lęk o zdrowie bliskich i własne – to czynniki, które potrafią stać się ciężarem trudnym do udźwignięcia. W przypadku spadku nastroju, który utrzymuje się dłużej niż kilka tygodni, należy zwrócić się o pomoc do specjalisty, a także szukać wsparcia u osób, które mierzą się z podobnymi problemami.
Sprawdź ofertę naszego prywatnego domu seniora na naszej stronie głównej.
