Problem z chrapaniem nasila się z wiekiem. Przed 30 rokiem życia z tym schorzeniem zmaga się średnio co dwudziesta kobieta i co czwarty mężczyzna, natomiast po 60 roku życia – 40% kobiet i 60% mężczyzn. Jednak bez względu na wiek, nie powinniśmy ignorować tej dolegliwości, zwłaszcza, gdy towarzyszą jej przerwy w oddychaniu, tzw. bezdechy. Dowiedz się, dlaczego ludzie chrapią, jakie są czynniki ryzyka i możliwości leczenia.
Przyczyny chrapania
Chrapanie wywoływane jest w skutek utrudnionego przepływu powietrza przez górne drogi oddechowe. Podczas snu mięśnie gardła wiotczeją, zwęża się cieśń gardła. Powietrze „przeciska się” do płuc wywołując drgania fragmentów gardła.
Głośne chrapanie dotyczy osób, u których można zdiagnozować wydłużone podniebienie miękkie, powiększone migdałki, przerośnięty języczek, skrzywioną przegrodę nosową i inne nieprawidłowościami w budowie dróg oddechowych, polipy, alergie.
Czynniki, które przyczyniają się do nasilenia problemu
Powszechnie uważa się, że chrapanie w nocy częściej dotyka osób starszych. Jest to teza udokumentowana w statystykach. Problem jednak pojawia się w każdej grupie wiekowej. Najistotniejsza jest tu kondycja organizmu – oprócz chorób lub uwarunkowań anatomicznych, na nasilenie problemu wpływ ma również styl życia.
Do czynników zwiększających prawdopodobieństwo chrapania można zaliczyć m.in.:
- nadwagę i otyłość,
- przewlekłe stosowanie leków powodujących zwiotczenie tkanek miękkich,
- palenie papierosów,
- picie alkoholu,
- choroby układu oddechowego,
- przemęczenie.
Skutki chrapania
Osoby, u których chrapanie ma postać przewlekłą, skarżą się na uczucie chronicznego zmęczenia, bóle głowy, problemy z koncentracją i pamięcią. Dzieje się tak dlatego, ponieważ schorzenie to powoduje zmniejszony dopływ tlenu do tkanek, co wpływa na nieefektywny wypoczynek i niedostateczną regenerację organizmu.
Omawianej w tym artykule dolegliwości może towarzyszyć również bezdech senny. Jest to znacznie poważniejsze zaburzenie, polegające na powtarzających się okresach bezdechu, trwających od kilku sekund nawet do kilku minut, co z kolei powoduje spadek saturacji. Bezdech współistnieje czasem z innymi schorzeniami, jak zaburzenie rytmu serca czy nerwica (zaburzenia lękowe).
U osób chrapiących rozwija się ponadto tendencja do zaburzeń metabolizmu, które mogą powodować otyłość czy choroby układu krążenia.
Diagnostyka chrapania
Osoby zmagające się z chrapaniem w pierwszej kolejności powinny udać się do laryngologa, który najprawdopodobniej zleci całonocną diagnostykę oddychania w czasie snu – polisomnografię. Dzięki temu badaniu oceniona zostanie praca serca, głośność chrapania, ilość spłyconych oddechów i bezdechów na godzinę. Pomocne mogą okazać się również takie badania, jak trójwymiarowa tomografia dróg oddechowych, rynomanometria (badanie drożności nosa) czy EKG w trakcie snu.
W dalszej diagnostyce lekarz może zlecić tomografię komputerową szyi i głowy czy badanie endoskopowe górnych dróg oddechowych.
Leczenie
Jeżeli prosta profilaktyka nie przynosi skutku (spanie na boku, eliminacja używek, utrzymywanie odpowiedniej wagi, zapewnienie optymalnych warunków w sypialni), konieczne będzie leczenie chirurgiczne. Chodzi tu o korektę przegrody nosowej lub usunięcie przerośniętych migdałków lub polipów. Chrapanie można wyeliminować również przy pomocy mało inwazyjnych zabiegów, jak zwiększenie napięcia ścian gardła przy pomocy fal radiowych. Czasami, korzystna okazuje się także plastyka podniebienia.
Podsumowanie
Chrapanie to problem dotykający ludzi w każdym przedziale wiekowym, nie tylko seniorów. Nie należy ignorować tego schorzenia, gdyż może on świadczyć o poważnych problemach ze zdrowiem. W przypadku, gdy działania profilaktyczne nie przynoszą efektu, powinniśmy zgłosić się do laryngologa w celu zdiagnozowania przyczyny chrapania.
Dowiedz się więcej na stronie głównej naszego prywatnego domu opieki.
